Στην
αρχαία Αίγυπτο, η κανναβουριά εχρησιμοποιείτο στη θεραπεία φλεγμονών
των ματιών και για να "δροσίζει την μήτρα". Οι πρώτες αναφορές της
κάνναβης στην Ινδία χρονολογούνται απο το 800 π.Χ. περίπου, οπότε και
εσυνίστατο για την καταρροή. Ακόμη η κάνναβη αναφέρεται στην κινέζικη
φαρμακευτική λογοτεχνία στον 'Κανόνα του Θεϊκού Καλλιεργητή' (Shen
'nong Bencaojing), που γράφτηκε τον 1ο μ.Χ. αιώνα. Περιγράφεται ως
θεραπεία για: τη γυναικεία αδυναμία, την ουρική αρθρίτιδα (σ.σ. η
ποδάγρα που λέμε), τους ρευματισμούς, την ελονοσία, το μπέρι-μπέρι, τη
δυσκοιλιότητα και την έλλειψη διάθεσης.
Κατά τον 3ο μ.Χ αιώνα, τα φύλλα λαμβάνονταν σε έγχυμα ή τρώγονταν ολόκληρα ως αναλγητικό για να ανακουφίζουν απο τους πόνους κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων. Φημολογείται ότι η βασίλισσα Βικτωρία έπαιρνε κάνναβη ως αναλγητικό.
Το 19ο αιώνα το φυτό ήταν ένα τυπικό παυσίπονο για τους πόνους και τις κράμπες της εμμηνόρροιας.
Από το 1840 έως το 1900, δημοσιεύθηκαν πάνω από 100 επιστημονικές ανακοινώσεις που συνιστούσαν την κάνναβη ως φάρμακο.
Υπό το πρίσμα της μακράς ιστορίας της κάνναβης ως φαρμακευτικής αγωγής, δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι έχει κατά καιρούς συστηθεί για όλες σχεδόν τις ασθένειες.
Ως αναλγητικό δείχνει να ανακουφίζει από τους πόνους με μηδαμινές παρενέργειες, καθιστάμενη ιδιαίτερα χρήσιμη σε ασθενείς με καρκίνο ή AIDS, που ακολουθούν ομοιοπαθητική θεραπεία (σ.σ. έχει μεγάλη αξία να το δούμε αυτό και ποια είναι η σχέση της κάνναβης σε μια θεραπεία με αυτήν παράλληλα με χημειοθεραπείες και χωρίς).
Στους ασθενείς που υποφέρουν από σκλήρυνση κατά πλάκας, εγκεφαλική παράλυση και άλλες μυοπάθειες, η κάνναβη μπορεί να ελαττώσει τη νευρολογική υπερδραστηριότητα και τους μυϊκούς σπασμούς. Το φυτό παρέχει αποτελεσματική θεραπεία για το γλαύκωμα, όπου η πίεση στα μάτια είναι αφύσικα υψηλή, και είναι υποτασικό, ελαττώνοντας την πίεση του αίματος
Η κάνναβη καταπραΰνει το άσθμα, τους πόνους εμμηνόρροιας, τις ωδίνες του τοκετού και τους πόνους της αρθρίτιδας και των ρευματισμών καθώς επίσης έχει αξία και ως αντικαταθλιπτικό.
Κατά τον 3ο μ.Χ αιώνα, τα φύλλα λαμβάνονταν σε έγχυμα ή τρώγονταν ολόκληρα ως αναλγητικό για να ανακουφίζουν απο τους πόνους κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων. Φημολογείται ότι η βασίλισσα Βικτωρία έπαιρνε κάνναβη ως αναλγητικό.
Το 19ο αιώνα το φυτό ήταν ένα τυπικό παυσίπονο για τους πόνους και τις κράμπες της εμμηνόρροιας.
Από το 1840 έως το 1900, δημοσιεύθηκαν πάνω από 100 επιστημονικές ανακοινώσεις που συνιστούσαν την κάνναβη ως φάρμακο.
Υπό το πρίσμα της μακράς ιστορίας της κάνναβης ως φαρμακευτικής αγωγής, δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι έχει κατά καιρούς συστηθεί για όλες σχεδόν τις ασθένειες.
Ως αναλγητικό δείχνει να ανακουφίζει από τους πόνους με μηδαμινές παρενέργειες, καθιστάμενη ιδιαίτερα χρήσιμη σε ασθενείς με καρκίνο ή AIDS, που ακολουθούν ομοιοπαθητική θεραπεία (σ.σ. έχει μεγάλη αξία να το δούμε αυτό και ποια είναι η σχέση της κάνναβης σε μια θεραπεία με αυτήν παράλληλα με χημειοθεραπείες και χωρίς).
Στους ασθενείς που υποφέρουν από σκλήρυνση κατά πλάκας, εγκεφαλική παράλυση και άλλες μυοπάθειες, η κάνναβη μπορεί να ελαττώσει τη νευρολογική υπερδραστηριότητα και τους μυϊκούς σπασμούς. Το φυτό παρέχει αποτελεσματική θεραπεία για το γλαύκωμα, όπου η πίεση στα μάτια είναι αφύσικα υψηλή, και είναι υποτασικό, ελαττώνοντας την πίεση του αίματος
Η κάνναβη καταπραΰνει το άσθμα, τους πόνους εμμηνόρροιας, τις ωδίνες του τοκετού και τους πόνους της αρθρίτιδας και των ρευματισμών καθώς επίσης έχει αξία και ως αντικαταθλιπτικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου